Είναι δείγμα της Μεταπολίτευσης ότι ο πολιτικός μας κόσμος έχει γίνει μια άρχουσα τάξη, απολαμβάνοντας ψηλή κοινωνική θέση, πακτωλούς αποδοχές και πολλά άλλα προνόμια. Η τρίτη ελληνική δημοκρατία έχει εκφυλιστεί σε μια κατάσταση οπού η χώρα κηδεμονεύεται από πολιτικές δυναστείες. Πέραν από τις μεγάλες πολιτικές οικογένειες που κυριαρχούν στα μεγάλα κόμματα εξουσίας, η Βουλή έχει γεμίσει από θυγατέρες, υιούς και ανίψια πρώην βουλευτών σαν μικρότερο αρχοντιά.
Η ελληνική πολιτική τάξη απέχει πολύ από τον κόσμο εργασίας των παραγωγικών τάξεων. Η κλασσική σταδιοδρομία στην πολιτική νομενκλατούρα είναι πανεπιστήμιο, δημόσια διοίκηση ή θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διοικητικές θέσεις στους μεγάλους δημοσίους οργανισμούς και μια βουλευτική καριέρα. Η διαπλοκή στο ιδιωτικό τομέα ξεκινάει στην συναλλαγή των επιχειρήσεων με το Δημόσιο, που είναι το χωράφι της άρχουσας μας πολιτικής τάξης.
Το 2004 είδαμε στο σκάνδαλο του Πόρτο Καρρά ένα Πρόεδρος Δημοκρατίας με το θράσος να γράψει υπόμνημα, δικαιολογώντας την υπογραφή του σε μια αμφίβολη νομοθεσία που είχε πλαστές υπογραφών βουλευτών ως «υπεράσπιση του Συντάγματος». Από την τότε προεκλογική εκστρατεία, ένας υποψήφιος βουλευτής υποσχέθηκε να αλλάξει τον κανονισμό της Βουλής να ακολουθήσει το πρωτότυπο ή του Αμερικανικού Κογκρέσου ή της Ευρωπαϊκής Βουλής για περισσότερη εξασφάλιση της διαφάνειας.
Τώρα πέντε χρόνια αργότερα και μετά από πληθώρα περαιτέρω σκανδάλων, μήπως είναι καιρός να επιβάλουμε αυστηρούς κωδικούς δεοντολογίας στο Δημόσιο, την αλλαγή κανονισμού Βουλής σε πιο αυστηρά πρωτότυπα και την κατάργηση του βουλευτικού ασύλου;;;
Με τόσα προνόμια, η πολιτική μας τάξη δεν μπορεί να αποδέχεται περισσότερη προσωπική ευθύνη και λογοδοσία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου