Ο Κώστας Καραμανλή έγινε Πρωθυπουργός το Μάρτιο 2004 με 45,4% του ψήφου, κερδίζοντας 165 έδρες στη Βουλή. Πέντε-μισή χρόνια αργότερα και μετά με δεύτερη εκλογική αναμέτρηση με ισχνά αποτελέσματα, ο Καραμανλής βρίσκεται μπροστά σε μια εκλογική ήττα. Πως κατάφερε να βρεθεί σ’ αυτή οικτρή θέση; Τι οι αιτίες της αποτυχίας του, ιδιαιτέρως σε μια εποχή που θριαμβεύει η πολιτική Δεξιά στη Ευρώπη με δυναμικές και χαρισματικές ηγέτες όπως ο Νικολά Σαρκοζί της Γαλλίας, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι της Ιταλίας;
Ο Κώστας Καραμανλής αποτελεί ένας αντί Σαρκοκί ή αντί Μπερλουσκόνι. Στη Γαλλία και στην Ιταλία υπάρχουν πιο αξιοκρατικά συστήματα. Ο Σαρκοζί ήταν ο πρώτος Γάλλος πρωθυπουργός να μην είναι απόφοιτος των «Μεγάλων Σχολείων». Ανέβηκε στη πολιτική του καριέρα από τη βάση του κόμματος του. Είχε εμπειρία υπουργού και πάλεψε ανταγωνιστικά να γίνει αρχηγός κόμματος. Ο Μπερουσκόνι είναι αυτό-δημιούγητος επιχειρηματίας που ανέβηκε από το τίποτε. Μπήκε στην πολιτική πριν χρόνια οπού ιδρύθηκε καινούργιο κόμμα που αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο κόμμα Ιταλίας. Ο Κωστάκης είναι πολύ μικρότερο διάστημα και προϊόν πολιτικής δυναστείας. Δεν κράτησε ποτέ μια θέση στη ζωή του λόγω της αξίας του. Πάντα το κριτήριο της επιλογής του ήταν το οικογενειακό του όνομα. Το στέμμα της ΝΔ του χάρισαν ο κ. Βαρβιτσιώτης και ο κ. Κεφαλογιάννης μετά από μία μοιραία συνάντηση στο σπίτι του Βαρβιτσώτη στη Γλυφάδα το 1997. ¨Ήταν τότε ένας σχεδόν ασήμαντος βουλευτής.
Και ο Σαρκοζί και ο Μπερλουσόνι πάλεψαν να ενώσουν το Δεξιό τους πολιτικό χώρο και να το ενισχύσουν στις χώρες τους σε πιο δεξιά κατεύθυνση αποχωρώντας από το πολιτικό κέντρο. Καίριο θέμα για τους δύο είναι η λαθρομετανάστευση. Ο Κώστας Καραμανλής συνέχισε το πολιτικά απαρχαιωμένο μοντέλο του κέντρου με ερωτοτροπίες με την Αριστερά. Αδιαφορούσε για το θέμα της λαθρομετανάστευσης και μάλιστα ο υπουργός του εσωτερικών κατήγγειλε τους Ιταλούς για τα περιοριστικά τους μέτρα στον τομέα αυτό.
Ο Σαρκοζί και ο Μπερλουσκόνι ποτέ δεν διστάζουν να κυβερνούν στις χώρες τους. Μαζέψανε μια ισχυρή ομάδα υπουργών γύρο τους και προχωρήσανε στα προγράμματα τους χωρίς εκπτώσεις. Ο Κώστακης έβαλε φίλους και γνωστούς στη δική του ομάδα. Οι περισσότεροι ήταν κενότητες ούτε μπορούσε να τους ελέγξει. Έδειχνε μεγάλες προσωπικές ανεπάρκειες σε διοικητικές ικανότητες. Στα προγράμματά του, ο Κωστάκης έκανε ημίμετρα με πάρα πολλές εκπτώσεις και ατολμίες. Το άδοξο τέλος του ήταν αρχές του μηνός όταν παραβίασε τον όρκο του για το Σύνταγμα,, αποφεύγοντας τις υποχρεώσεις του σαν Πρωθυπουργός να κυβερνήσει και αναγγέλλοντας εκλογές για επιπόλαιους και μικροπολιτικούς σκοπούς σε βάρος της χώρας του.
Ο Σαρκοζί και ο Μπερλουσόνι διεύρυνε το πολιτικό του χώρο. Η Δεξιά έγινε κυρίαρχη πολιτική δύναμη στις χώρες τους με μεγάλες πλειοψηφίες. Ο Καραμανλής διέλυσε το δικό του πολιτικό χώρο για να ικανοποιήσει και κατευνάσει την Αριστερά. Φοβόταν πάντα το πολιτικό κόστος. Πρόσφατα υιοθέτησε με επιθετική πολιτική με την ελληνική πολιτική Δεξιά με την άρνηση πάσης συνεργασίας.
Ο Κώστας Καραμανλής αποδείχτηκε αντάξιος για την ηγεσία του Δεξιού πολιτικού χώρου και ανίκανος για τη θέση του Πρωθυπουργού.
Ο Κώστας Καραμανλής αποτελεί ένας αντί Σαρκοκί ή αντί Μπερλουσκόνι. Στη Γαλλία και στην Ιταλία υπάρχουν πιο αξιοκρατικά συστήματα. Ο Σαρκοζί ήταν ο πρώτος Γάλλος πρωθυπουργός να μην είναι απόφοιτος των «Μεγάλων Σχολείων». Ανέβηκε στη πολιτική του καριέρα από τη βάση του κόμματος του. Είχε εμπειρία υπουργού και πάλεψε ανταγωνιστικά να γίνει αρχηγός κόμματος. Ο Μπερουσκόνι είναι αυτό-δημιούγητος επιχειρηματίας που ανέβηκε από το τίποτε. Μπήκε στην πολιτική πριν χρόνια οπού ιδρύθηκε καινούργιο κόμμα που αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο κόμμα Ιταλίας. Ο Κωστάκης είναι πολύ μικρότερο διάστημα και προϊόν πολιτικής δυναστείας. Δεν κράτησε ποτέ μια θέση στη ζωή του λόγω της αξίας του. Πάντα το κριτήριο της επιλογής του ήταν το οικογενειακό του όνομα. Το στέμμα της ΝΔ του χάρισαν ο κ. Βαρβιτσιώτης και ο κ. Κεφαλογιάννης μετά από μία μοιραία συνάντηση στο σπίτι του Βαρβιτσώτη στη Γλυφάδα το 1997. ¨Ήταν τότε ένας σχεδόν ασήμαντος βουλευτής.
Και ο Σαρκοζί και ο Μπερλουσόνι πάλεψαν να ενώσουν το Δεξιό τους πολιτικό χώρο και να το ενισχύσουν στις χώρες τους σε πιο δεξιά κατεύθυνση αποχωρώντας από το πολιτικό κέντρο. Καίριο θέμα για τους δύο είναι η λαθρομετανάστευση. Ο Κώστας Καραμανλής συνέχισε το πολιτικά απαρχαιωμένο μοντέλο του κέντρου με ερωτοτροπίες με την Αριστερά. Αδιαφορούσε για το θέμα της λαθρομετανάστευσης και μάλιστα ο υπουργός του εσωτερικών κατήγγειλε τους Ιταλούς για τα περιοριστικά τους μέτρα στον τομέα αυτό.
Ο Σαρκοζί και ο Μπερλουσκόνι ποτέ δεν διστάζουν να κυβερνούν στις χώρες τους. Μαζέψανε μια ισχυρή ομάδα υπουργών γύρο τους και προχωρήσανε στα προγράμματα τους χωρίς εκπτώσεις. Ο Κώστακης έβαλε φίλους και γνωστούς στη δική του ομάδα. Οι περισσότεροι ήταν κενότητες ούτε μπορούσε να τους ελέγξει. Έδειχνε μεγάλες προσωπικές ανεπάρκειες σε διοικητικές ικανότητες. Στα προγράμματά του, ο Κωστάκης έκανε ημίμετρα με πάρα πολλές εκπτώσεις και ατολμίες. Το άδοξο τέλος του ήταν αρχές του μηνός όταν παραβίασε τον όρκο του για το Σύνταγμα,, αποφεύγοντας τις υποχρεώσεις του σαν Πρωθυπουργός να κυβερνήσει και αναγγέλλοντας εκλογές για επιπόλαιους και μικροπολιτικούς σκοπούς σε βάρος της χώρας του.
Ο Σαρκοζί και ο Μπερλουσόνι διεύρυνε το πολιτικό του χώρο. Η Δεξιά έγινε κυρίαρχη πολιτική δύναμη στις χώρες τους με μεγάλες πλειοψηφίες. Ο Καραμανλής διέλυσε το δικό του πολιτικό χώρο για να ικανοποιήσει και κατευνάσει την Αριστερά. Φοβόταν πάντα το πολιτικό κόστος. Πρόσφατα υιοθέτησε με επιθετική πολιτική με την ελληνική πολιτική Δεξιά με την άρνηση πάσης συνεργασίας.
Ο Κώστας Καραμανλής αποδείχτηκε αντάξιος για την ηγεσία του Δεξιού πολιτικού χώρου και ανίκανος για τη θέση του Πρωθυπουργού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου